Stulejka występuje u zdecydowanej większości chłopców po urodzeniu i powinna z czasem, zazwyczaj w wieku około trzech lat, zaniknąć. Do tego czasu należy bacznie obserwować dziecko. Jeśli stulejka nie ustąpi, należy pójść z dzieckiem do urologa. Stulejka może bowiem się przekształcić w stulejkę właściwą, czyli stan chorobowy.
Czy stulejka jest niebezpieczna dla zdrowia?
Każdy, kto będzie miał z nią pierwszy raz do czynienia, a najczęściej są to młodzi rodzice, chciałby wiedzieć, co to jest stulejka i jak należy postępować po jej stwierdzeniu. Stulejka jest niczym innym, jak zwężeniem napletka, zakrywającym żołądź. Zakrycie to może być całkowite, albo częściowe. Stulejka całkowita, zwana pełną, nie pozwala w ogóle odsłonić żołędzi, a stulejka częściowa, zwana też niepełną, daje możliwość częściowego odsłonięcia żołędzi, ale nie da odsłonić jej w całości.
Czytaj więcej o stulejce u dzieci na stronie stulejka.edu.pl
Stulejka może przysparzać wiele problemów, w tym przyczyniać się do występowania poważnych chorób. Powoduje ona zbieranie się różnych substancji, jak mocz, złuszczony naskórek czy fragmenty odzieży pod napletkiem i wywoływanie w rezultacie stanów zapalnych. A te mogą prowadzić do poważniejszych chorób, łącznie z chorobami nowotworowymi organów płciowych i dróg moczowych. Stulejka może też powodować przenoszenie chorób płciowych, a także uniemożliwiać odbywanie seksu lub powodować w jego trakcie ból męskiego prącia.
Stulejki dzielone są również na wrodzone i nabyte. Wrodzona stulejka jest obecna od samych narodzin dziecka i nie ustępuje z wiekiem. Natomiast stulejka nabyta może się pojawić już w każdym wieku, nawet u dorosłego mężczyzny. Sprzyjać temu mogą rozmaite czynniki, m.in. stany zapalne napletka lub cewki moczowej, cukrzyca i inne choroby, nieprawidłowa higiena miejsc intymnych u małego dziecka.
Stulejka u dzieci. Ważna jest obserwacja
Aż do około trzeciego roku życia stulejka jest stanem normalnym u zdecydowanej większości chłopców (ok. 90%). Jest to wówczas tzw. stulejka fizjologiczna, czyli napletek się nie cofa i jest to sytuacja jak najbardziej prawidłowa. Do tego czasu nie wolno ręcznie cofać napletka dziecka, a jedynie bacznie obserwować stan, a przede wszystkim dbać o higienę dziecka.
Stulejka patologiczna, czyli stan chorobowy, pojawia się, gdy z wiekiem napletek u dziecka nie cofa się. Nie należy pod żadnym pozorem zsuwać napletka siłą, gdyż takie działanie może przynieść odwrotny skutek, powodując pojawienie się ran, pęknięć i zbliznowaceń, w ten sposób jeszcze powiększając stulejkę. Jeśli rodzic zauważy, że stulejka w wieku trzech lata nie zanika, w takiej sytuacji należy odwiedzić koniecznie specjalistę od dróg moczowych, czyli urologa.
W zależności od stopnia zaawansowania, lekarz może zalecić rozmaite metody leczenia. W najmniej zaawansowanych przypadkach może to być fizjoterapia, czyli ręcznie odciąganie napletka przy zachowani ostrożności. W bardziej poważnych niezbędne są już zabiegi operacyjne. Może być to zabieg jedynie poszerzający ujście napletka, jeśli jest wystarczający.
W bardziej zaawansowanej sytuacji wykonuje się usunięcie fragmentu napletka, aby umożliwić częściowe lub całkowite odsłonięcie żołędzi. W skrajnych przypadkach wykonuje się obrzezanie, czyli całkowite usunięcie napletka. Operacje takie wykonuje się pod znieczuleniem miejscowym. Jeśli zabieg przebiega prawidłowo, okres dochodzenia do zdrowia i gojenia się ran nie powinien przekraczać kilku dni.
Stulejka u dziecka w dużej mierze zależy od tego czy rodzic odpowiednio się opiekuje dzieckiem. To powinna być domena ojca, bo wiadomo, że nawet najbardziej doświadczona kobieta nie będzie miała takiego jak trzeba wyczucia i stulejka może skończyć się bólem i operacją, a na tym oczywiście przecież nikomu nie zależy.
No bez przesady. Niby czemu kobieta nie może i nie powinna dbać o higienę i rozwój swojego własnego dziecka?? A jak nie ma ojca bo sobie poszedł w świat to stulejka już nie jest ważna i można odpuścić całkowicie i olać to? Przecież to całkiem niepoważne…